در ماتم رسول حق

اشکِ غم 

شب هجر رسول وحی آمد	شب قطع نزول وحی آمد
فلک را رکنِ آرامش شکسته	زمین از اشکِ غم، در گل نشسته
ملائک جمله در جوش و خروشند	خلایق جمله از ماتم خموشند
کنار بستر باباست زهرا	ز غم دامانْش چون دریاست زهرا
به یک سو سر به دامن بوتراب است	ز دیده اشک‏باران چون سحاب است
به سویی مجتبی در شور و شین است	دو دستش حلقه بر دوش حسین است
نگاه مهر و ماه و هر دو کوکب	شده خیره به حال زار زینب
همه حالی غمین دارند امشب	زدیده اشک می‏بارند امشب